Stef Peters - Revival at night @ Garbage city, Cairo

Oplage
1/30 + 1 AP ( Artist Proof )

Specificaties

Classic Framed

Manshiyat Naser is een district ten oosten van Centraal Cairo en is vooral bekend door de sloppenwijk in het zuidelijke deel, aan de voet van de berg Mokattam. Deze wijk, met ca. 25.000 inwoners, is ook wel gekend onder de naam Garbage City. Haar bijnaam heeft ze te danken aan het feit dat het verreweg de grootste van zeven nederzettingen binnen de stedelijke metropool Cairo is, waar de bevolking bijna volledig leeft van het verzamelen, scheiden en recyclen van het afval van Cairo en Gizeh. De inwoners van Garbage City worden ook wel Zabbaleen genoemd, dat in Egyptisch-Arabisch letterlijk ‘vuilnismensen’ betekent. Het hedendaagse gebruik van het woord Zabbaleen betekent afval- of vuilnisverzamelaars. Vrijwel de gehele bevolking van Garbage City bestaat uit koptische christenen. Zij staan ook bekend om het op grote schaal houden van varkens in de stad.

De Zabbaleen halen van deur tot deur het afval van huishoudens in Cairo op en vervoeren dit met pick-up trucks en ezelwagens naar hun woonwijk. Op deze manier voeren de Zabbaleen dagelijks ca. 5.000 ton afval aan in Garbage City. Het verzamelde afval wordt vervolgens gesorteerd op mogelijk bruikbare items, organisch afval en recyclebare materialen. Met het organische afval worden de varkens gevoerd die, eenmaal vetgemest, worden verhandeld in heel Cairo aan christelijke slachthuizen, handelaren en instellingen. De gesorteerde recyclebare materialen worden voor, in en bovenop hun huizen opgeslagen tot ze voldoende hebben verzameld om het te verkopen aan andere familiebedrijven in de wijk, die veelal gespecialiseerd zijn in het verwerken van specifieke materialen zoals hard- of zacht plastic, papier/karton, aluminium, blik, lompen, petflessen, enz. Afhankelijk van het soort recyclebare materiaal wordt het tot balen geperst of in andere verhandelbare vormen verpakt. Maar ook zijn er materialen die door gespecialiseerde familiebedrijven in de wijk verder worden verwerkt tot vormen, die direct kunnen worden ingezet als grondstof voor de fabricage van nieuwe producten.

Met dit scheidings- en recyclingssysteem presteren de Zabbaleen het om 80% van het verzamelde afval te verwerken tot herbruikbare materialen en grondstoffen voor producten die in bruikbare vorm weer op de markt komen. In vergelijking met westerse afvalverwerkende bedrijven, die internationaal gemiddeld slechts 30% van het afval recyclen, is dit een prestatie van formaat.

Het economische systeem in Garbage City wordt gekwalificeerd als een informele sector. Er bestaan meerdere familiebedrijven die informeel een economische waarde van miljoenen dollars vertegenwoordigen, maar de meeste inwoners van  Garbage City leiden een bescheiden leven, dat wordt gekenmerkt door veel en hard werken in uitermate ongezonde en onveilige omstandigheden. Zij hebben over het algemeen altijd in Garbage City geleefd en werken vaak in dezelfde specialisatie als hun familie, waarmee voldoende geld wordt verdiend om henzelf en hun familie te onderhouden. Families met ruimere financiële middelen laten hun kinderen vaak goede internationaal erkende opleidingen volgen. Hoewel zij daarmee theoretisch kansen creëren om een comfortabeler bestaan buiten Garbage City te leiden blijven de meesten toch in de wijk wonen en leven, of keren na korte tijd weer terug. De belangrijkste reden hiervoor is dat in Egypte de islam een staatsgodsdienst is en koptische christenen, met minder dan 10% van de totale bevolking, een minderheidsgroep vormen. Religie is in Egypte ook onderdeel van ieders identiteit, waardoor de maatschappelijke kansen van christenen zeer beperkt zijn ten opzichte van hun islamitische medeburgers. Woongebieden waar bijna iedereen christen is zijn zeldzaam in Egypte. Garbage City is zo’n zeldzaamheid en een plek waar men, ondanks de leefomstandigheden, gelukkig is omdat binnen de eigen geloofsgemeenschap hun religie vrijelijk beleden kan worden. Voor veel jonge mannen speelt bovendien de familiaire druk, om het familiebedrijf over te nemen en voort te laten bestaan, een grote rol om te blijven of terug te keren naar Garbage City.

Op zoek naar het karakter van deze wijk in Cairo trof Stef een zeer hechte leefgemeenschap aan waar alles draait om het verwerken van afval. Hoewel de bewoners van Garbage City over het algemeen trots zijn op het recyclingspercentage dat ze met elkaar realiseren ligt hieraan in de meeste gevallen geen idealistisch motief ten grondslag. Het ontstaan van de wijk en de huidige manier van leven is in belangrijke mate bepaald door de geschiedenis vanaf de jaren 30 van de vorige eeuw. Het verwerken van afval is voor de meeste inwoners van Garbage City niet meer dan een manier om een bescheiden gezinsinkomen te realiseren. Daarnaast vormen de inwoners van Garbage City een uiterst religieuze bevolkingsgroep. Hun koptisch christelijke geloofsovertuiging speelt een zeer grote rol in het dagelijkse leven. Naast de Arabische cultuur bepaalt het geloof in belangrijke mate de geldende normen en waarden in Garbage City en kan het worden gezien als de grootste bindende factor tussen de bewoners.

Stef maakte met Waste no Waste een indrukwekkend document van Garbage City.
Samen met hem selecteerden wij de 5 mooiste foto’s uit de serie.

Biografie
Stef Peters werd geboren op 13 juli 1967 in Den Haag en woont nu meer dan 25 jaar in Weesp, een voorstad van Amsterdam.

In juni 2016 studeerde hij cum laude af voor de opleiding tot vakfotograaf aan de Nederlandse Academie voor Beeldcreatie in Amsterdam. Als pas afgestudeerd fotograaf had hij de ambitie om in de toekomst zelfstandig en onafhankelijk fotografische projecten te ontwikkelen en uit te voeren. Om dit met de nodige kennis en vaardigheden te kunnen doen besloot hij aansluitend de opleiding Photographic Design bij het zelfde opleidingsinstituut te volgen. In juli 2018 heeft hij deze opleiding succesvol afgerond.

Voor zijn fotografische projecten richt Stef zich voornamelijk op culturele, sociale, humanitaire en milieu thema’s over de hele wereld. Soms actuele kwesties, maar bij voorkeur onderwerpen die de dagelijkse voorpagina’s of nieuwsbulletins niet halen.

Het werk van Stef wordt regelmatig geëxposeerd in tentoonstellingen en tijdens evenementen.

Awards 
2018     Opgenomen in NEW Dutch Photography Talent 2019, jaarlijks uitgegeven door GUP Magazine
2016     Nominatie voor de Keep an Eye Award / Nederlandse Academie voor Beeldcreatie Grand Grant